Soğuktan korkarsan 

küflenmiş gümüşle kaplanır bedenin 

Kendine kışkırtılırsın 

çiçekli mağarayı unutursan. 

Sana ikindi odaları yok 

anarşist ruhunu taşıyamazsan 

Kalbin gözlerini örterse 

flamalar düşer yerinden 

Yüzeyde kalır sevgin 

kendini abartırsan... 

Yağmurdan korursan sedeflerini 

kısalır ve karışır yollar. 

Haksız olur hep güneşe uçan kız 

kumların altında saklı kalır benlerin. 

Şımart içindeki sızıyı 

büyüklerin erişemeyeceği o yerde kal. 

Bırak içindeki kuş sadece ellerinle 

konuşsun... 

Kendini dokunulmaz bir güzel bulursan 

büyükler erişir sana 

Eğer irkilirsen yılanların çığlığından 

dünyayı kabullenirsin; 

dünya ki 

sıkıntı, kasvet, zehir...günaşırı intihar... 

Hadi önce benimle başla, 

gözlerime bak, kır beni 

yoksa...yoksa 

'çaylar içine buz gibi akar'

Cezmi Ersöz